چه در جامعه علمی و چه درمیان مردم کوچه و بازار، کمتر کسی را می توان یافت که بر بی بهره ماندن خود از گنج بزرگ نهج البلاغه معترف نباشد. برای این محرومیت عوامل متعددی را می توان شمرد چنانچه بزرگانی متذکر آن ها شده اند. یکی از مهم ترین دلایل این امر، آن است که عمده نمی دانیم چگونه باید این معدن پربار را به استخراج و استحصال برسانیم و چگونه ازاین دریای پر در، برداشتی مناسب حال خویش داشته باشیم.
شخصیت عظیم امیرالمومنین از یک سو و محتوای غنی و قالب فاخر کلام شان از سوی دیگر، بر پیچیدگی برداشت و استفاده از بیانات ایشان افزوده است. لذاست که برای فهم دقیق مقصود حضرت باید روشی مجرب را برگزید و با کلید آن به سراغ این گنجیه رفت. البته آن چه در این مراجعه ها منظور است چیزی بیش از فهم بیانات ، بلکه  حرکت به نور کلام ایشان است.
در میان آثار کسانی که با نهج البلاغه انس داشته اند، می توان متونی را یافت که به بیان روش های مراجعه و استفاده از نهج البلاغه پرداخته اند. روش مطالعه، پژوهش و برداشت از جمله  روش های مذکور است.
در میان آثار کسانی که با نهج البلاغه انس داشته اند، می توان متونی را یافت که به بیان روش های مراجعه و استفاده از نهج البلاغه پرداخته اند. روش مطالعه، پژوهش و برداشت از جمله  روش های مذکور است.
به طور مثال جناب حجت الاسلام محمد دشتی کتابی با عنوان «روش های تحقیق در نهج البلاغه» دارند و آقای مصطفی دلشاد تهرانی در مقدمه کتاب «منظر مهر» بحثی در موضوع روشهاى مرور و مطالعه نهج البلاغه را ذکر نموده اند. مرحوم علی صفایی نیز کتابی با عنوان «روش برداشت از نهج البلاغه » تالیف نموده است، که حاوی روش برداشت و مثال هایی از تطبیق آن است. آثار دیگری را در این عرصه می توان یافت که البته به صراحت متون ذکر شده به این موضوع نپرداخته اند.

در ادامه خلاصه کتاب «روش برداشت از نهج البلاغه» را ارائه نموده ایم. این کتاب به روشی نو و دقیق به موضوع نگریسته اند و همه جوانب و شرایط لازم برای این امر را بیان نموده انست. ضمنا در متن کتاب چندین مثال برای تطبیق این روش در نهج البلاغه ذکر شده است.
کلیک کنید